
Een burn-out kan soms eindeloos lijken. Gaat het ooit weer over? Wordt je weer de oude? Hoe ziet je leven na een burnout eruit? Dit zijn vragen die je letterlijk wakker kunnen houden.
Als je pas net een burn-out hebt, gaan de dagen vaak nog snel voorbij. De tijd glijdt als het ware langs je heen.
Als er na een paar weken nog geen verbetering optreedt, slaat de twijfel toe. Je denkt dat je nooit meer de oude zult worden en weer starten met werken lijkt moeilijker te worden naarmate je langer thuis zit.
Toch zal er in de meeste gevallen (gelukkig) een tijd komen waarom jij je leven weer op de rit hebt. Een tijd waarin je zult spreken over je leven na een burnout.
Dat betekent echter niet dat je je burn-out zult vergeten, zoals je de laatste keer dat je griep had vergat. Een burn-out blijft nog lange tijd, misschien wel altijd, een rol spelen in je leven.
En dat is maar goed ook.
Door regelmatig terug te grijpen op de onderstaande tips, voorkom je namelijk dat je opnieuw in een burn-out terecht komt.
Hoe ziet het het leven na een burnout eruit?
Twee vragen die veel mensen mij stellen zijn: ‘Hoe lang duurde het voordat je weer ging werken?’ en ‘Hoe lang duurde het voordat je weer volledig hersteld was?’.
Op de eerste vraag is het antwoord simpel: het duurde in mijn geval 5 maanden voordat ik weer gedeeltelijk ging werken.
De tweede vraag is een stuk lastiger. Om van volledig herstel te spreken, zou ik alles weer moeten kunnen wat ik ook voor mijn burn-out kon. En dat is (nog) niet zo. Het duurde ruim twee jaar voordat ik weer probleemloos kon functioneren in een andere functie, maar dat wil nog niet zeggen dat ik op dat moment weer de ‘oude’ was.
Niet dat ik dat erg vind overigens, maar dat terzijde.
In het voortraject van een burn-out verandert vaak de manier waarop je lichaam met stress om gaat en daarop reageert. Die verandering kan tijdelijk zijn maar kan ook zeer langdurig zijn.
Wanneer je in een stressvolle situatie terecht komt, start je lichaam automatisch een proces om de stressreactie te stoppen. Bij mensen met een burn-out kan het zo zijn dat dit automatische systeem niet meer werkt.
In dat geval zul je zelf de stressreactie van je lichaam moeten stoppen. Dit is gelukkig mogelijk maar is wel iets wat je bewust moet doen.
En daar zit het probleem. Je zult je na je burn-out continue bewust moeten zijn van de stress in je leven en de reactie van je lichaam daarop.
Op het moment dat je aandacht hiervoor verslapt, en je automatisch meegaat in de stressreactie, bestaat het risico dat de stressreactie doorgaat en je in hoog tempo je reserves opbrandt.
Wanneer je deze reactie niet bewust stopt, bestaat de kans dat je opnieuw een burn-out krijgt. En dat wil je natuurlijk niet!
Daarom is tip 1 hieronder één de belangrijkste tip die ik je kan geven.
Tip 1: Herken je eerste stress symptoom
Het stoppen van een stressreactie is het makkelijkst als je vroegtijdig ingrijpt. Je lichaam maakt op dat moment nog geen overuren en de stressvolle situatie beheerst nog niet je dagelijkse leven.
Om de stressreactie zo vroeg mogelijk te stoppen is het noodzakelijk dat je jouw eigen eerste stresssymptoom herkent. Ik leg hier de nadruk op jouw eigen eerste symptoom omdat dit voor iedereen wat anders is.
Bij de één is het een vaag gevoel van buikpijn en bij de ander een bepaalde spier die aanspant en niet meer wil ontspannen. Het kan van alles zijn, hoofdpijn, nekpijn, rugklachten, buikpijn en ga zo maar verder.
De truc is om uit te vinden wat het bij jou is. Want dat zorgt ervoor dat je het zult herkennen als de volgende stressvolle situatie zich aandient. Als je het goed doet, herken je het op het moment dat je jezelf nog niet eens bewust bent van de stress in de situatie.
Je kunt jouw eigen eerste stresssymptoom vinden door stapsgewijs je hele stressreactie te ontleden. Dat doe je bij voorkeur op papier zodat je het later terug kunt lezen en vergelijken als de volgende situatie zich aandient.
Schrijf op het moment dat je bewust in een stressvolle situatie zit, alle dingen die zich in je lichaam voordoen op. Ga terug in de tijd en kijk in welke volgorde je klachten zich aandienden. Door dit een aantal keer te doen, vind je de eerste klacht. Het symptoom waar de stressreactie mee begint.
Als je jouw eerste stresssymptoom hebt gevonden, is het een kwestie van ingrijpen op het moment dat dit symptoom zich aandient. Zodra je het herkent en ervaart, doe je een stap terug en ga je de stress te lijf. Hoe, daarover lees je meer in het ebook: Burnout, de kans van je leven!
Tip 2: Bewaak je grenzen
Door de stress op tijd te herkennen, ben je beter in staat je eigen grenzen te bewaken. Je kunt werk overdragen aan anderen voordat het je allemaal te veel wordt.
&nsbp;
Natuurlijk is het het mooiste als je van het bewaken van je grenzen een continue proces maakt. Hierdoor hoef je in je werk weinig tot geen stress meer te ervaren.
Mensen die een burn-out krijgen zijn meestal niet zo heel erg goed in het bewaken van hun grenzen. Mensen die hier wel erg goed in zijn krijgen namelijk geen burn-out. Het bewaken van je grenzen is dus een eigenschap die belangrijk is om te ontwikkelen. Nee zeggen, is hier een belangrijk onderdeel van.
Tip 3: Bak je eigen taart
Mensen die een burn-out krijgen willen graag alles heel erg goed doen.
En dat is natuurlijk geen verkeerde eigenschap.
Je leidinggevende en werkgever zijn blij met zulke werknemers! Het probleem begint pas op het moment dat je de bevestiging van anderen nodig hebt om te weten dat je het goed gedaan hebt. Die bevestiging komt namelijk in de meeste gevallen niet!
Leidinggevenden zijn meestal bijzonder goed in het leveren van commentaar en benoemen van dingen die niet goed gaan. Dingen die wel goed gaan worden vaak als vanzelfsprekend gezien en niet met complimenten beloond.
Misschien heb je dit zelf ervaren op het moment dat je ziek werd of in de periode voordat je ziek werd.
Hoog tijd om de manier waarop je tegen je werk aankijkt te veranderen!
Let op, de manier waarop je je werk doet, hoeft hiervoor niet te veranderen. Je kunt nog steeds zo hard je best doen als je maar wilt maar zorg ervoor dat je voor jouw tevredenheid over het geleverde werk niet van anderen afhankelijk bent.
Doe je werk dus op zo’n manier dat jij er zelf tevreden over bent.
Lever niet alleen de ingrediënten voor de taart en laat het bakken aan je leidinggevende over, maar bak je eigen taart. Bak voor jezelf een heerlijk taart die zonder poespas prima smaakt.
Als je leidinggevende er dan slagroom op doet (een compliment), dan smaakt de taart alleen maar extra lekker.
Tip 4: Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!
Een laatste tip om ervoor te zorgen dat je lekker in je vel blijft zitten na je burn-out. Zorg ervoor dat je werkt op een plek waar je jezelf kunt zijn. Je continue anders voordoen dan je bent, is hopeloos vermoeiend. Het leidt ook niet naar een bevredigende situatie waarin je op een ontspannen manier je werk kunt doen.
Kijk dus goed of je wel op de juiste werkplek zit en binnen het juiste bedrijf. Misschien ben je wel veel gelukkiger in een minder veeleisende baan of een gelijkwaardige baan in een andere organisatie met een andere bedrijfscultuur.
Meer tips over hoe je jezelf kunt (her)ontdekken lees je in de vorige les van deze cursus en in het ebook: Burnout, de kans van je leven.
In het ebook staat een heel hoofdstuk vol met oefeningen waarin uitgebreid wordt ingegaan op het herontdekken van jezelf en het ontdekken van jouw eerste stress symptoom. Ook worden in het ebook diverse manieren waarop je met stress om kunt gaan uitgelegd inclusief oefeningen.
Er is bewust gekozen voor het aanbieden van diverse manieren zodat er altijd wel een manier bij zit die jou aanspreekt en die voor jou werkt.
Ik wens je veel sterkte toe met het herstellen van je burn-out. Mocht je meer informatie willen, download dan het ebook.
Heb jij een burn-out en zoek je meer informatie? Klik dan hier.
Heb jij nog tips over dit onderwerp? Deel je tip (hoe klein ook) met je lotgenoten en laat een reactie achter onderaan deze pagina. Samen komen we verder!
Bedankt dat je de tijd hebt genomen om dit te lezen. Ik stel het zeer op prijs!
Hoe ik mijn burn-out overwon, mijn leven terug kreeg en sterker werd dan ooit tevoren.
– Maaike
P.S. Ken jij iemand die wat aan deze informatie heeft? Deel dit bericht dan met hem of haar via de knoppen hieronder.
Vorig jaar mei heb ik grote veranderingen in mijn leven meegemaakt. Relatie van 8 jaar gestopt na 6 jaar samenwonen en daarna ben ik 3 keer verhuist hier en daar bij vrienden omdat ik nergens lang kon blijven wonen. Niet lang daarna mijn nieuwe vriendin leren kennen ook waarmee ik nu ook weer samenwoon. Dit alles gebeurde terwijl ik ook nog naar school ging waar ik lange dagen maakte in de richting maatschappelijk dienstverlener. Ik werd afgelopen november steeds meer moe maar ik bleef maar doorgaan en doorgaan. Ik viel overal in slaap. Tot ik last kreeg van dissociatieve verschijnselen en ik daarvan paniekaanvallen kreeg. Ik ben toen in februari thuis gebleven van school omdat ik op den duur niet meer naar buiten durfde van de angst (om niks). Ik kreeg te horen van mijn stagebegeleider dat ik overprikkeld was. Mijn dokter dacht aan stress maar geen burn out en de psycholoog waar ik vanaf januari kwam dacht dat ik mezelf gek zat te maken??. Nu maanden verder heb ik eindelijk een eigen woning weer samen met mijn nieuwe vriendin. De angstaanvallen zijn weg maar het lijkt alsof ik totaal los sta van mezelf. Gevoelsleven sterk verminderd, concentratievermogen is veel weg en ben zo verstrooit aldoor. Het lijkt echt nooit over te gaan. Ik vergeet zelfs wat mensen een seconde geleden tegen mij zeggen. Zo hopeloos en dagelijks klaag ik erover tegen mijn vriendin dat ik mij mezelf niet meer voel maar het gevoel niet kan uit leggen. Het voelt zo hopeloos. Momenteel ook bezig bij lentis met trauma verwerking wat wel ok gaat. Constant ook een druk om mijn hoofd heen. Ik eet gezond, slik vitamines(b12,magnesium, vitD). Daarnaast sport ik thuis ook alweer wat met mijn halter, buikoefeningen en opdrukken. De wereld voelt gewoon niet hetzelfde meer na mijn paniekaanvallen ik kijk overal zo anders tegen aan en niet in positieve zin terwijl ik nog maar 25 ben! Al mijn ambities, dromen en doorzettingsvermogen zijn weg als sneeuw voor de zon. Heeft iemand nog tips? Grtz Ronald
Als ik jouw verhaal lees, lees ik dat je jezelf te weinig rust gunt. Je weet exact wat er allemaal speelt, maar raast maar door. Het sporten dat je thuis doet, doe je dat snel achterelkaar?
De beste remedie is een een sport als hardlopen of fietsen, waarbij je een te lange afstand aflegt, waarbij je een moeheid ontwikkeld, waarbij je niet mee nadenkt (of beter gezegd doorratelt). Dan ga je pas weer een gezonde slaap ontwikkelen, en kun je na verloop van tijd weer normaal communiceren.
Sterkte
Paul
Beste Maaike,
Dank je wel voor je waardevolle informatie op deze site!
Praktisch, het geeft inzicht en is goed toepasbaar.
Sinds 11 april is voor mij het ‘licht’ uitgegaan. Sindsdien is er heel veel met mij gebeurd en daarom ook met mijn omgeving. Van overactief, naar passief en depressief. Laat ik een van die mensen zijn die altijd heeft gedacht, dat overkomt mij niet! Nu pas zie ik dat ik met mijn persoonlijkheid juist een groot risico ben.
Ja ik vind het doodeng, los te laten wat mij altijd ten dienste heeft gestaan, mijn grote kracht en doorzettingsvermogen.
Ergens diep in mij vertrouw ik erop dat ‘ik mezelf ga waarderen en niet de erkenning en waardering elders hoef te zoeken. Zoals mijn coach zegt: je zoekt het zover weg en het is zo dicht bij’
Hartelijke groet,
Beste Anna,
Bedankt voor je compliment!
Je coach heeft helemaal gelijk. Probeer je leven zo in te richten dat jij tevreden bent met wat jij doet. Wat een ander er dan van vindt mag die lekker zelf weten.
Want wat je vindt mag je houden toch? Je hebt bijzonder weinig invloed op wat anderen vinden en dus is het heel vermoeiend als je daar je leven op inricht.
Met vriendelijke groet, Maaike