
Ook benieuwd hoe je nou eigenlijk in een burn-out terecht bent gekomen?
Precies dat uitzoeken is één van de eerste dingen die ik heb gedaan toen ik thuis kwam te zitten.
In een lang verhaal van vele pagina’s heb ik de aanloop naar mijn burn-out beschreven.
Elk kopje dat mijn emmer verder vulde kwam aan bod.
Van het eerste kopje dat de emmer in ging tot en met de druppel die mijn emmer liet overlopen.
Nou kwam ik een artikel op Wikipedia in het engels tegen waarin de 12 fases op weg naar een burn-out beschreven worden. Laten we ze allemaal eens doorlopen en kijken hoe het zit.
12 fases op weg naar een burn-out.
De psychologen Herbert Freudenberger en Gail North hebben geconstateerd dat je in de aanloop naar een burn-out 12 fases doorloopt. De fases hoeven niet chronologisch plaats te vinden.
- De dwang om jezelf te bewijzen.
Dit begint vaak met buitensporige ambitie.
En zeg nou zelf, wie was er nou niet ooit jong en ambitieus?
Waarschijnlijk ben je net als ik opgegroeid met het idee van de maakbare wereld.
Je kunt alles worden als je maar hard genoeg je best doet.
De noodzaak om carrière te maken wordt er met de paplepel ingegoten.
Als je carrière maakt, ga je geld verdienen en daar draait alles om in de kapitalistische wereld.
De wil om jezelf te bewijzen verandert in een vastberadenheid die uiteindelijk dwangmatig wordt. - Je werkt harder.
Omdat je probeert jezelf te bewijzen leg je de lat hoog. Het kan ook zijn dat je jezelf probeert aan te passen aan een organisatie waar je niet op je plek bent.
Je verwacht veel van jezelf. Daardoor neem je meer hooi op je vork dan je normaliter zou doen.
Je concentreert je volledig op je werk en schuift de rest opzij.
Je geeft niet graag werk uit handen en creëert zo een onmisbaarheid.
Je kunt zo mooi laten zien hoeveel werk jij in je eentje kunt verzetten en hoe onmisbaar je wel niet bent voor het bedrijf. - Je negeert je eigen behoeften.
Omdat je je helemaal hebt toegespitst op je werk, heb je geen tijd meer voor andere dingen. Vrienden, familie, hobby’s, sporten, eten, drinken, slapen, het is allemaal niet noodzakelijk en niet belangrijk. Je houdt zo meer tijd over voor je werk. - Verplaatsing van conflicten.
Je weet instinctmatig dat je iets niet goed doet maar kunt niet precies duiden waardoor dat komt. Je bent niet in staat de oorzaak te vinden van het conflict dat zich in jou begint af te spelen. Nu kunnen de eerste psychische symptomen tevoorschijn komen. - De herziening van je waarden.
In deze fase begin je je af te sluiten voor anderen en conflicten te vermijden. Je negeert je lichamelijke klachten en behoeftes en je waarneming van de werkelijkheid veranderd.
Welke lichamelijke klachten je inmiddels ook hebt, stress is volgens jou in ieder geval niet de oorzaak. - Je ontkent opkomende problemen.
Je wordt intoleranter en je hebt geen zin meer in sociale contacten. Als je toch sociaal moet doen voelt dat haast ondragelijk.
Al je problemen komen door de hoge tijdsdruk waaronder je werkt en de hoeveelheid werk die je moet doen.
De problemen hebben niets te maken met hoe je zelf bent veranderd vind je. - Je trekt je terug.
Je hebt je sociale contacten geminimaliseerd en leeft bijna als een kluizenaar. Je probeert met man en macht te voldoen aan de verwachtingen van je werkgever en je werk precies uit te voeren zoals het moet. Om je toch wat te kunnen ontspannen is het mogelijk dat je soms naar de alcohol of drugs grijpt. Je kunt het gevoel hebben dat je geen richting meer in je leven hebt. Je situatie lijkt uitzichtloos. - Je gedrag verandert.
Iedereen in je directe nabijheid, familie, vrienden en collega’s is het inmiddels opgevallen dat je je anders gedraagt. - Depersonalisatie.
Je raakt het contact kwijt met jezelf. Het kan zelfs zijn dat je anderen of jezelf niet meer als waardevol beschouwd. Je hebt geen notie meer van je persoonlijke behoeftes en leeft in het heden. Je leven draait zich af als een eindeloos mechanisme. - Innerlijke leegte.
Je voelt je leeg van binnen en om dit te compenseren kan je allerlei excessief gedrag gaan vertonen. Denk hierbij aan eetbuien, het nuttigen van teveel alcohol of drugs. - Depressie.
Een burn-out kan samen gaan met een depressie. In dat geval voel je je uitgeput. Je situatie lijkt uitzichtloos. Je voelt je onverschillig en denkt dat je geen toekomst hebt. Het leven heeft geen zin meer. De typische symptomen van depressie komen tevoorschijn. - Het Burn-out Syndroom.
Je stort fysiek en emotioneel volledig in elkaar. Het is nu echt tijd om hulp te gaan zoeken. In het geval van een depressie kunnen zelfmoordgedachten de kop op steken.
Moet je dit dan allemaal hebben voordat je een burn-out hebt?
Heftig lijstje hierboven vind je niet?
Of je al deze fases moet hebben doorlopen voordat je kunt spreken van een burn-out kunnen we beoordelen aan de hand van de Maslach Burn-out Inventory test.
De Maslach Burn-out Inventory is de meest gebruikte test om een burn-out vast te stellen. De test is onderverdeeld in drie onderdelen:
- Uitputting
- Depersonalisatie
- Persoonlijke Prestaties
Als je goed kijkt naar de bovenstaande 12 fases kun je in de meeste fases wel één of twee onderdelen uit de Maslach Burn-out Inventory vinden.
In bijvoorbeeld fase 3 en 4 zie je al de eerste tekenen van verwijdering van zichzelf of depersonalisatie en uitputting.
In fase 5 en 6 zie je dat op het vlak van persoonlijke prestaties de onvrede toeneemt. Je werkt onder druk waardoor je minder voldoening uit je werk haalt. Ook uitputting speelt hier weer een rol.
De Maslach Burn-out Inventory zegt dat je niet op alle drie de onderdelen hoog hoeft te scoren voordat je kunt spreken van een burn-out.
Als iemand bijvoorbeeld hoog scoort op uitputting en laag op de andere twee onderdelen kan er toch al sprake zijn van een lichte burn-out.
Het is dus niet zo dat je alle hierboven beschreven fases hoeft te doorlopen voordat je kunt spreken van een burn-out.
In een eerder artikel heb ik al eens vijf voorbodes van een burn-out besproken. Dat artikel ging met name over een aantal lichamelijke klachten die vaak genegeerd worden in relatie tot stress.
Bijna al deze lichamelijke klachten zijn terug te voeren op fase 5. Ik denk dat dit de fase in waarin de meeste mensen achteraf zullen erkennen dat ze het eigenlijk wel wisten maar toen niet toe wilden geven.
De meeste mensen met een burn-out zullen na fase 5 nog wel een aantal fasen doorlopen voordat ze aan de bel trekken en hulp gaan zoeken.
Herkenbaar?
Herken je jezelf in de genoemde fases?
Ik wel. Niet in allemaal maar wel in een groot deel.
Hoe ver heb jij het laten komen voordat je hulp zocht?
Heb jij een burn-out en zoek je meer informatie? Klik dan hier.
Heb jij nog tips over dit onderwerp? Deel je tip (hoe klein ook) met je lotgenoten en laat een reactie achter onderaan deze pagina. Samen komen we verder!
Bedankt dat je de tijd hebt genomen om dit te lezen. Ik stel het zeer op prijs!
Hoe ik mijn burn-out overwon, mijn leven terug kreeg en sterker werd dan ooit tevoren.
– Maaike
P.S. Ken jij iemand die wat aan deze informatie heeft? Deel dit bericht dan met hem of haar via de knoppen hieronder.
Beste Trudie, jouw verhaal lijkt erg op mijn verhaal. Ben benieuwd hoe het jou is vergaan.
Grtn Marie
Beste Maaike,
Bedankt dat ik door jouw schrijven toch weer moed krijg om door te ademen. Momenteel zit ik in een loodzware periode fysiek en geestelijk. Er is geen erkenning van mijn leidinggevende(n) en ik loop daarop vast ondanks psychologische hulp, steun van huisarts en eindelijk ook bedrijfsarts tot op bepaalde hoogte. Wat het allemaal nog ondraaglijker maakt is dat mijn loon is gestopt en ik langzaam voel dat ik de grip op herstel en mn zekerheden verlies. Ben weer terug bij af. Ik werk voor de gemeente maar Het lijkt erop dat er een persoonlijke vete van mijn leidinggevende aan de gang is. Ik weet niet meer wat nog meer te doen. Zijn er meer van dit soort gevallen?
Hoi Trudie,
Stuur mij even een email. maaike@burned-out.nl
Dan praten we privé verder.
Gr. Maaike